ADHD is een kinderziekte
Dit is een fabel
ADHD is geen kinderziekte en kan ook op de volwassen leeftijd blijven bestaan. De stoornis kan gepaard gaan met hyperactiviteit, depressie, angststoornissen en borderline-aandoeningen. Tot 60% van de getroffenen vertoont ook na de pubertijd nog symptomen van ADHD.
Puls, J.H. Epidemiologie, Symptomaktik und Verlauf, in: Kahl, K.G. et al. (Hg.). Praxishandbuch ADHD. Georg Thieme Verlag. Stuttgart. New York; 2007: 5. Auflage
ADHD is alleen het gevolg van de opvoeding!
Dit is een fabel
De opvoeding en het gedrag van de ouders zijn niet van invloed op de neurobiologische oorzaken van ADHD. Net als bij andere kinderen spelen de ouders natuurlijk wel een belangrijke rol bij de ontwikkeling van het kind. Een slechte omgeving of twijfelachtige opvoedingsmethoden hebben voor kinderen met ADHD even nadelige gevolgen als voor alle andere kinderen.
ADHD is slechts een modediagnose en geen echte ziekte
Dit is een fabel
ADHD is een psychische aandoening en is geregistreerd en beschreven in de Internationale Classificatie van Ziekten (ICD) van de Wereldgezondheidsorganisatie. ADHD wordt vaak in verband gebracht met impulscontrolestoornissen, stemmingswisselingen, emotionele dysregulatie, agressie, onoplettendheid en impulsiviteit.
ADHD-medicijnen maken kinderen afhankelijk
Dit is een fabel
De bewering dat medicijnen tegen ADHD kinderen afhankelijk maken, is in wetenschappelijke onderzoeken tot nu toe niet bewezen. Er is ook geen wetenschappelijk onderbouwde aanwijzing dat kinderen en jongeren die medicijnen tegen ADHD gebruiken, later aan drugs verslaafd raken. Het is wel wetenschappelijk bewezen dat kinderen met ADHD die niet worden behandeld, later een aanzienlijk grotere kans lopen drugs te misbruiken dan kinderen die wel worden behandeld.
Barkley, R.A. et al. J. Child. Psychol. Psychiatry 2004; 45(2): 195-211
ADHD wordt veroorzaakt door computerspelletjes en te veel televisie kijken
Dit is een fabel
Er is geen wetenschappelijk bewijs dat ADHD kan worden veroorzaakt door overprikkeling, computerspelletjes of te veel televisie kijken. Overprikkeling kan de ADHD-symptomen wel versterken, en kinderen met ADHD zijn door computerspelletjes erg gemakkelijk te “verleiden”. Daarom is een terughoudende omgang met televisies, computers en spelconsoles bij kinderen met ADHD nog belangrijker dan bij kinderen zonder deze stoornis.
1. Stellungnahme des zentralen adhs-netzes (zan) zu häufigen Fehlinformationen der Presse zur Aufmerksamkeitsdefizit-/ Hyperaktivitätsstöring (ADHS). 2. Alfred, A. et al. ADHS-Praxishandbuch. Books on Demand. Norderstedt 2007: 177.
Kinderen met ADHD hoeven zich alleen maar uit te leven en meer buiten te spelen
Dit is een fabel
Zich uitleven, buiten spelen en de natuur beleven is goed voor alle kinderen – met en zonder ADHD – en kan hun gedrag verbeteren. De gedragsstoornissen en problemen die kinderen met ADHD hebben, zijn door buiten te spelen echter niet uit de wereld te helpen.
ADHD-medicijnen veranderen de persoonlijkheid van de kinderen en hebben een verdovende werking
Dit is een fabel
ADHD-medicijnen veranderen de persoonlijkheid van het kind niet. Door aandachtsproblemen, hyperactiviteit en impulsiviteit af te zwakken en een normale, geconcentreerde waarneming mogelijk te maken, stellen ze de getroffenen in staat hun talenten en vaardigheden gericht te gebruiken.
Stellungnahme der Bundersarztekammer zur Aufmerksamkeitsdefizit-/Hyperaktivitätsstöring vom 26.08.2005.
Medicijnen tegen ADHD zijn op lange termijn schadelijk
Dit is een fabel
Uit medisch oogpunt zijn deze bezwaren niet steekhoudend. Medicijnen zouden nooit meer dan een bouwsteen van een uit verschillende maatregelen bestaande behandeling moeten zijn. In de richtlijnen voor medisch specialisten wordt bovendien aanbevolen het gekozen medicijn en de dosering regelmatig te controleren en eventueel aan te passen. Eenmaal per jaar moet het gebruik van het medicijn enige tijd worden onderbroken om te bepalen of het nog nodig is.
1. Hyperkinetische Störungen (F 90). Deutsche Gesellschaft für Kinder- und Jugendpsychiatrie und Psychotheraptie u.a. (Hg.) Leitlinien zur Diagnostik und Therapie von psychischen Störungen im Säuglings-, Kindes- und Jugendalter. Deutscher Artzte Verlag, 3. Überartbeitete Auflage; 2007: 239-254 (aktuell in Uberarbeitung). 2. Zorgstandaard ADHD, GGz Standaarden, versie 4 februari 2019